BU ÜLKEDE HER 10 KADINDAN 7’Sİ İŞSİZ!

Okuyan açıklamalarında şu ifadelere yer verdi; “Anamız, bacımız, kardeşimiz” diye yüceltilen, ayağına cennet serilen, “aşkımız, hayatımızın anlamı” denilerek güya sevgiye boğulan biz kadınlar, en temel hakkımız olan çalışma hakkından mahrumuz! Tüm yaşamı var etsek de payımıza düşen bu! Çalışma hakkımızı istiyoruz! Sayılar aksini söylese de kadınların işsizliğini “eğitimleri eksik” bahanesi ardına gizlemeye çalışıyorlar. Saraylarda, villalarda, plazalarda safahat sürenler; eğitim düzeylerini bilmediklerimiz, diplomalarını göremediklerimiz, biz kadınlara “eğitimsizsiniz” diyorlar. Oysa kadınlar eğitim aldıklarında da işsiz kalıyor! Eğitimli işsizlerin üçte ikisini kadınlar oluşturuyor. Genç kadınların istihdama katılım oranı genç erkeklerin ancak yarısı kadar! Diplomalarımızla evde oturmayı reddediyoruz! Yurttaşlara vermek zorunda olduğu hizmetleri üstünden atmak isteyen AKP, kadının ailesine ücretsiz sunduğu bakım ve hizmet emeği kesintiye uğramasın diye, “kutsal aile” masalları anlatıyor. Kadının yerinin evi olduğunu söylüyor. Böylelikle kadın, erkeğe muhtaç hale gelsin, bu düzen böyle sürsün istiyor. Yağma yok! Yoksulluk içinde kıvranırken bizim bu masallara karnımız tok!  Aile içinde erkeğin çalışma hakkı ne ise kadının da odur! Kadının emeği değersiz ve ikincil değildir! Aldığı ücret “ek gelir” değildir. Kendi emeğine ve kazancına sahip olmadığı için erkeğe ve aile içine mahkûm edilen kadın, şiddete karşı savunmasız bir hale geliyor. Mutsuzluğuna rağmen evliliğini sürdürmek zorunda kalıyor. Erkeğe bağımlı bırakılmayı reddediyoruz! Kutsal aile masallarınızı dinlemeyeceğiz! "Kadının yeri evidir" diye diye hayata karışmamıza, çalışma hakkımıza engel olanlar tüm bu yoksulluğun ve eşitsizliğin sorumlusudur. Çünkü bu ülkede 13,3 milyon kadın çocuk bakmak zorunda olduğu için iş bile arayamıyor. Zira ücretsiz, ulaşılabilir bir kreş yok! Ücretsiz, sağlıklı, ulaşılabilir kreş istiyoruz! Kadın emeğini ikincil gören, değersizleştiren politikalar üretenler, kadınları daha düşük ücretlerle çalıştırmak, terfi ettirmemek, hamile kalıp kalmayacağına bile karışarak türlü mobbing yöntemleriyle yıldırmak için sermayeyi cesaretlendiriyor! Her gün iş görüşmesinde, iş yerinde taciz ve mobbing haberleri duyuyoruz. Oysa ILO Sözleşmeleri’ne imza atan bu ülke, emekçi kadının güvenliğinden ve iş yerinde eşit muamele görmesinden sorumludur.

ILO Sözleşmeleri derhal uygulanmalıdır! Sevgili kadınlar, biz dur demezsek emeğimizi, duygumuzu, bedenimizi sömüren bu düzen sürüp gider. Gelin, birlikte haykıralım: Çalışmak haktır, hakkımızı istiyoruz! Çocuklar kreşe; kadınlar işe, hayata! Okuduk, çalışmak istiyoruz! İş arayan kadını değil, tacizci patronu engelle! İş ve yaşam hakkımız! Firmalara vergi affı değil, kadın istihdamı için bütçe! Diyanete değil kadınlara bütçe! Kazancımız “ek gelir” değil! Eşit işe eşit ücret istiyoruz! ILO 190 Sayılı Sözleşme uygulansın!” dedi.