30 AĞUSTOS

Hep merak etmişimdir

Acaba Gazi Paşa geceleri başını yastığa koyduğunda gözlerinin önüne neler gelirdi?

57. alay içinde güzel türkü söyleyen erin parçalanışı,

Filistin çöllerinde açlıktan ölen arkadaşı

Bitlis’te gözleri önünde toprağa yığılan can dostu

Canı pahasına savunduğu Çanakkale’den geçip İstanbul’u işgal eden gemiler

Sakarya meydanlarındaki kan ve acı

İçinde yaşlılar, çocuklar, kadınlarla dolu ateşe verilmiş camiler okullar

Harabeye dönmüş yüzlerce köy

Yol kenarlarında kılıçtan geçirilmiş bebekler

***

Büyük Taarruz 30 Ağustos deyip geçiyoruz

450 kilometre boyunca taarruz eden askerin ve Gazi Paşa‘nın gördüğü manzara bu

Ordumuz taarruz ettikçe düşman kaçıyor fakat;

Önündeki evleri yakarak,

İnsanları katlederek,

Taarruz eden asker köyünden geçerken hanımını, yanmış yavrusunu

Paramparça edilmiş cesetleri, komşularını, akrabalarını görerek geçiyor

Gözyaşları ile taarruza devam ediyor.

Duramaz çünkü…

Devam etmezse bu zulmü engelleyemez bilir

İzmir’e giren süvari birliklerinin yüzlerine dikkat ettiniz mi hiç?

Hiçbirinin yüzlerinde bir gülümseme bile yok.

Alt üst olmuş bir psikoloji ile gözleri önünden gitmeyecek acı ile gelmişlerdir çünkü

Buna rağmen çelik gibi iradeyle durmadan ilerliyorlar

Verilen emirden çıkmadan asayişi bozmadan

30 Ağustos.

İşte gerçek yaşananlar.

Gazi Paşa başını yastığa koyduğunda

Akli dengesini yitirmek için sayısız sebebi varken o

Akıl ve irade ile devlet kurmuş yönetmiş kalkındırmış

Küllerinden doğan acılarıyla yoğurulan yeni bir devlet

Ona bu gücü veren.

Aklını yitirmemesine sebep olan tek şey vatan ve millet sevgisidir

Gözünün önünde milletinin masum yanmış cesetleri

Aklında bir daha milletinin bu acıları yaşamaması için alacağı önlemler

Devrimler

Geçmişi tekrar yaşamamak için geleceği inşa etmeliydi sağlam kurallarla

Gazi paşa vatan ve millet aşkı ile sağlam temeller attı 30 Ağustos’ta

Rabbim hepsinden razı olsun

Saygı ve rahmetle dualarla anıyoruz

***

Askerin üstünü başını görseniz ağlardınız

Ağustos ayı hava kavurucu sıcak

Otlar iyice kavrulmuş ayakları yakıyor

Ayaklar çıplak

Sivrihisar’a yakın bir yerde mola verdik

Gece gizlice kasabaya gittim

Zifiri karanlık

Bir evi fener ışığı aydınlatıyor

Evin kapısını çaldım

Kapıyı açmakta tereddüt ettiler

“Korkma ben Türk askeriyim” dedim

“Ayağımda ayakkabı yok ayağıma giyecek bir şeyler ver “ dedim

Tesadüf orası yemenici dükkanıymış

Bir çift yemeni verdi

Sardım ayaklarıma

O kadar rahat etti ki ayaklarım

Bana artık karada ölüm yoktu

Birliğime adeta uçarak gittim

Vatanın kıymetini bilin

Biz bu vatanı çok zor şartlarda kurtarıp size teslim ettik

İstiklal savaşı gazisi Yusuf dedenin anlattıklarını aktardım

Rabbim razı olsun hepsinden

***

Eylül geldi çattı

Kapıyı bile vurmadan geliyor

Hüzün ayıdır Eylül

Ama biz bu sene çok yaşadık hüznü

Sen yapma en azından

Acılarımız bu kadar tazeyken

Yapraklarını dökerken ağlatma bizi bu defa

Sararma erkenden

Yeşillenemedik yandık

Sen bizi sarılara boyayıp daraltma

Ilık esen rüzgarınla götür tüm derdi tasayı yurdumdan

Hoş gel Eylül…

Selam ve dua ile