AİLEN ARKANDA DEĞİLSE…

Ortaokula gidiyorum dün gibi aklımda… Babamlarda yaşıyorum o yıllarda; en yakın arkadaşım kuzenim. Yakınlık bağım hiç önemli değil benim o an aklıma mıh gibi kazınan olay bambaşkaydı!

***

Tabi çocukluk hep birlikte oynamak istiyoruz falan hep beraberiz, oynuyoruz, gülüyoruz, komik olan ne varsa işte… O benden bir yaş büyük tabii sınıf olarak da öyle. O senede lise sınavı için deli gibi çalışıyor hatta annesi kızmasın diye geceleri falan çalışıyor sırf gündüzleri beraberiz kızmasınlar evden diye elinden geleni yapıyor yani… Bende nasıl dua ediyorum inşallah kazanır diye!

***

Bir gün yine dışarı çağıracağım kuzenimi merdivenlerden çıktım, apartman içindeki kapı açıktı. İçeriden bir bağırış sesleri geliyor ki nutkum tutuldu hiç beklemem yani o aileden, olacak şey değildi bence o dönemlerde… Geri dönemedim merdivenlerden ilerledim sesler netleşti, artık ne söyleniyorsa duyabiliyordum ama keşke duymasaydım!

***

Annesi bağırıyordu : - Cananla takıla takıla o sınavı kazanamazsan bak çok kötü olur, onun psikolojisi bozuk zaten okuyamayacak, kazanamayacak. Bari seni etkilemesine müsaade etme, ne buluyorsun şu kızda o kadar görüşecek? Diye kuzenim canım beni savunmaya çalışıyor iyi biri psikolojisi bozuk değil evde çok eziyet ediyorlar ona falan gibi sözlerle, yazık!

***

Koşarak merdivenlerden aşağı indim bahçenin köşesinde sessizce ağladım, kimseye söylemedim ama kuzenimi daha çok sevdim o günden sonra ama o sözleri unutmadım…

***

Birinin okul kazanamamış bana mal edilmiş olması, sırf annem ile babam ayrı ve ben çok mutsuz bir çocukluk geçiriyorum diye psikolojisi bozuk damgası yemem yakmıştı yüreğimi! Oysaki babamlarda yaşarken ben o kuzenime tutunmuştum sadece onunla eğlenip, gülebiliyordum, sadece onunla ama onu bile çok gördüler çocukluğuma… Kuzenim liseye gitti ama ben gidemedim, nedeni kazanamam değil gönderilmememdi! Çünkü her yaz tatili olduğu gibi yine çalışıyordum o yaz tatilinde de okulların açılmasına bir hafta kala üvey anneme ne zaman kayıt için okula gideceğiz dedim. Bana sen hala çalışıyorsun git kaydettir zaten para yok pul yok gibi bir yakınmaya girdi bende iyi ben çalışmaya devam edeyim dedim sanki başka seçenek sunulmuşta ben seçim yapmışım gibi lanse edilse de… Tabi bunlar hiç önemli değil inanın çünkü okul ile ilgili muhatabım o kişi değil babam olmalıydı, yani olmadı; olamadı değil olmadı… Benim hiçbir konumda beni asla muhatap almadı babam!

***

Böylelikle kendi tercihimle okula gitmemiş oldum arkadaşlarıma aileleri yalvarırken oku diye… Zaten okusaydım da asla maddi destek olmayacakları için yarıda kalırdı… Kuzenimde ailesini haklı görmüş olacak ki benimle tamamen iletişimini kopardı, bende sormadım duyduklarım cevap oldu zaten bu soruya! Kimseye kırgın değilim kuzenimin annesi evladını korudu kendince… Ama öğrendim ki babasının korumadığı, savunmadığı çocuğu kimse korumuyormuş aslında!