ANNEME

Anne

Benim; kızın

Can sızın, cılızın, büyüyemezsin

Tahtını yapıp da, bahtına el süremediğin

Büyüdüm bak, kocaman kadın oldum…

Kendi yuvamı kuralı, yuvadan uçalı yıllar geçti.

Alıştın mı? diye sorsan bana,

Sorumluluk sahibi oldum

Alışıyorsun mecburen

Esimi işe göndermeye, çamaşırları tersine çevirip yıkamaya, yemek pişirmeye, pilav yapmaya

Ve hatta

Yoğurt mayalayıp, turşu kurmayı bile öğrendim annem

İtiraf etmem gerekirse senin gibi güzel olmuyor turşular

Bilirsin benim elimin ayarı hiç olmadı

Dilimin ve yüreğimin hiçbir zaman olmadığı gibi

Bazen mutfağa çekilip bir kahve yapıyorum kendime

Ne kadar kalabalık olsa da çevrem, yalnızlığımla kalıyorum baş başa

Anne olunca anlarsın derdin ya

Anladım anne

Anne oldum ve artık kendim için yaşamaktan vazgeçtim

Sen nasıl beni hala küçücük kızın görüyorsan haklıymışsın

Benimde yavrularım ne kadar büyüse de büyümüyormuş annenin gözünde

Büyüdüler artık aslında kendi işlerini kendileri yapabiliyorlar

Bana daha az ihtiyaçları var ama

İçim rahat etmiyor işte

Tıpkı sen gibiyim

Elimin altında olmalılar ya bana ihtiyaçları olursa

Yakın olabilmeliyim onlara

***

İlkokul beşinci sınıftaydım

Müdür sınıfa geldi ve “Erdem sen eve git oğlum seni evde bekliyorlar” dedi

Arkadaşım çantasını toplayıp usulca çıktı sınıftan

Biz de merak içinde ne olduğunu anlamaya çalışıyoruz

Müdür sınıftan çıkınca öğretmenimiz

“Arkadaşınızın annesi öldü çocuklar

Ona iyi davranın ve üzmeyin

Bana da söz verin” dedi

Biz de söz verdik tabiî ki

O sahne benim aklımdan hiç çıkmadı

Tabiî ki hayat devam ediyor ama

Büyüdük bir şekilde

Çok korkmuştum. Ya sen de ölürsen diye

Rabbim kimseyi annesiz anneyi de yavrusuz bırakmasın

Yaşlandıkça da daha da korkar oldum

Ölümden korkmuyorum ama

Çocuklarım büyümeden ölmemek için hep dua ederim

Kimseye muhtaç olmasınlar

Kimse ben gibi sevip koruyup kollayamaz onları

Aynı sen gibiyim annem

Korkuyorum tıpkı senin benim için korktuğun gibi

***

Bir yerde okumuştum

Annesini kaybeden bir adam yıllar öncesindeki bir anısını paylaşıyordu

O gün anladım dedi annemin öldüğünü

Yengemde kalıyordum

Patates kızartması yapmıştı yeğenlerimle birlikte yiyorduk

Benim tabağımdaki patatesler bitti ve ben daha istiyordum ama isteyemedim

Annem ben istemeden yeniden doldururdu tabağımı

O gün anladım

Annem ölmüştü gerçekten

***

Dedim ya annem

Yavrularım büyümeden ölmek beni korkutan

Boğazımı sıkıyor o his…

Biliyorum anne elbette biliyorum

Ölüm bile eskiyor zamanla

Evler eskiyor, anılar eskiyor ve acı olan, unutuluyor verdiğin emekler

Bırakıyor herkes bir gün bedenini toprağa

Sen dikkat et kendine annem

Ne kadar uzağında olsam da duaların yetişir yanıma

Çaresiz kaldığımda

Yeter ki yaşadığını bileyim ki ben de kızlarım için dimdik durayım hayata karşı

Nice güzel günler görelim inşallah hep birlikte

***

Anneler günü bir gün olamaz bence

Kutladık günlük ama öyle olmamalı

Bende anneme yazmak istedim

Rabbim başımızdan eksik etmesin onları

Ölmüş annelerimize de rabbim rahmetle muhamele etsin

***

Dün bir bayan ulaştı bana

Çaresizim yardımcı olun bize dedi

Gidip ziyaret ettik evinde

Hikaye gerçekten zor

Yanıbaşımızda fakat haberimiz yok onların çaresizliğinden

Severek evlenmiş eşiyle fakat memleket farkı yüzünden istenmeyen gelin olmuş

İki güzel evladı olmuş. Kız ve erkek

Yıllar sonra adam başka bir kadınla kaçıp gitmiş

Üstelik, kadın olmadığı bir gün eve gelip evdeki eşyaları almış ve hatta kombiye kadar söktürmüş

Kadın eve geldiğine ev dört duvar adeta

Ağlıyor gözü yaşlı

Komşular sahip çıkmış eşya bulmuşlar

“Evde kombi olmadığı için hafta da bir gün komşumda yıkıyorum çocuklarımı” diyor

Koca kışı nasıl geçirdin dedim

Yorganın altında ısındık abla

Elektrikli soba var ama elektrik borcundan kapalı

Kullanamadık onu

Mum ışığında oturduk aylarca

Yeni açtırdım elektriği

Ara sıra temizlik çıkıyor oradan aldığımla geçinmeye çalışıyorum

Tüylerimiz diken diken dinledik onu

Anne o ne yaşarsa yaşasın yavrularına tutunup ayakta kalmaya çalışıyor

Bizler de elimizden geleni yapacağız inşallah

Mevla’m görelim neyler

Neylerse güzel eyler

***

Engelliler haftası kutlandı

Bu haftanın amacı farkındalık oluşturmaktır ve bence engelli kardeşlerimizin sorunları sadece bir gün değil sürekli ele alınmalı, gündemde tutulmalı

En büyük engel sevgisizliktir 

Yarının ne getireceği bilinmez hepimiz birer engelli adayıyız

Selam ve dua ile

Çerkezköy