EYLÜL

En geç 18 ay sonra unutulurmuş acılar…

İnsan öldüğünde en yakınının en sevdiğinin unutma süresi en uzun 18 ay sürermiş,

Yani bu süre sonunda acı diner ve sizi tatlı bir hatıra olarak hatırlamaya başlarmış

Düşününce içim acıdı bi an

Değer verdiklerimin

Çok sevdiklerimin

Onlar olmadan asla olmaz dediklerimin beni 18 ay sonra unutacak olması…

İyi bir iş

Geniş bir ev

O çok istediğim araba

Emeklilik hayalleri

Hele şu da olsun da rahatlayacağım derken bir bakmışsın ömür bitmiş

Fakat bizlerin bir yaratılış sebebimiz ev, araba, bağ, bahçe değil ki…

Hiç bir değer üretmeden iz bırakmadan yaşanan bir hayat

80 yıl değil 800 yıl olsa ne önemi var ki

İnsanların yüreklerine dokunmalı

Şimdilerde selam vermeye bile korkar olduk

Tek başına yürüyor bu zamanın insanları

Çünkü artık kimse beraber yürüyecek kadar güvenmiyor kimseye

İnsanlara selam vermeye korkmamalı

Yargılamadan elinden geldiği kadar anlamaya çalışmalı

Herkesin hayat yükü kendine ağır zorlu

Eşyaya, kullara değil iyi, merhametli insan olarak sadece Allaha kul olmalı

Ah bu çok fazla dünya telaşına dalmışlığımız

Dolu dizgin koşturmalarımız

Mezarda yatanlarda inanın aynısını yapmıştı

Yavaşla!

Bi yolu varsa gidilecek sonraya bırakma

Bir sözün varsa dilden yüreğe susama

Görmen gereken varsa git bekletme

Senin içi çarpan yürek varsa esirgeme sevgini

Hayat zalim

An gelir elini, gözünü, yolunu, yüreğini alır senden

O zaman istesen de dokunamaz, göremez, gidemez, söyleyemez olursun…

Yarın var ama sen yarına olmayabilirsin

***

Okullar açıldı sonunda

Önce sağlık dedik ve milyonlarca çocuğu genci evlere kapadık

Doğru mu, yanlış mı oldu tartışmaya açık bir konu oldu bu

Hareketleri kısıtlandı, eğitimleri kısıtlandı

Hatta birçoğu evdeki hayata öyle çok alıştı ki dışarıdaki hayattan korkar oldu

Ve nihayetinde artık olması gereken yerde hepsi

Geçen gün sosyal medyada okuduğum bir yazı beni de alıp ilkokul yıllarıma getirdi 

O yazıda yaşanan her şeyi bende yaşamıştım aslında

İçim sızladı unuttuğum anlar canlandı

Bir çocuğun hayatında öğretmeni annesinden babasından sonra duygusal bağ kurduğu ilk rol modeldir.

Hatta çoğu zaman anne babanın sözünden çok öğretmeni dinler çocuk ve o kadar değer verir

Zordur öğretmenlik sonsuz saygı hak ederler.

Fakat bazılarımızın hayatında daha çocukken iz bırakırlar

Ben hala hatırladıkça ilkokul öğretmenimi öfkelenirim

O an bana yaşattığı değersizlik duygusu içimde bir sızıdır

Sosyal medyadan arkadaşım da neredeyse aynı şeyleri yaşamış ve öğretmenine hissettiklerini yazmş

Mesaj şöyle;

“Merhaba öğretmenim

Umarım iyisinizdir

Beni muhtemelen hatırlamazsınız bile

ilk okul öğrencinizim

Beş sene boyunca sizde öğrenciydim

Şimdi 21 yaşındayım

Hayırlısı ile öğretmen olacağım ben de

Bana nasıl öğretmen olunmamalı diye öğrettiniz size minnettarım

Bu yaşımda bile hatıralarım canımı acıtır

Nasıl bir etki bıraktınız üzerimde görün

Belki o zamanlar ne kadar ayrımcılık yaptığınızı da hatırlamazsınız

Bense çocuk kalbimle o yaşadıklarımı hak etmedim oysa

Bir öğretmene yakışmayan acımasız, ayrımcı tavrınız

Bana kendimi hayatta hiçbir şeyi başaramaz hissettirdiniz

Zeki çalışkan ışık gördüğünüz öğrencilerinizin etrafında dolanır

Beni ve benim gibi olanları görmezden gelirdiniz

İnsanları zenginliğine, başarısına göre ayırt ediyordunuz

Bakın hala hatırlıyorum

Oysa her çocuk özeldir anlama algılama biçimi farklıdır

Matematik anlamaz ama edebiyatçı olur

Beş parmağın beşi bile farklı

İşe yaramayanları kesip atalım mı?

Ben sizin gibi olmayacağım

Kendi çocuğunuza yapılmasını istemeyeceğiniz hareketleri sizde öğrencilerinize yapmayın

Her çocuk özeldir ve değeri hak eder

Değersizliği değil…

Daha el kadar çocukken değersizlik duygusu ile tanıştım bende

Dedim ya hepsini bende yaşadım

Zeki arkadaşlarla ilgilenir

Onlara ders verir

Bizi umursamazdı

Zeki arkadaşlarım evet doktor mühendis oldu

Bizlerse onun ailemize dediği gibi işe yaramaz olmadık çok şükür

Psikoloji geçmişi affet ve kurtul yük olur ruhuna der evet ama bazı hissedilenler affedilmiyor

Yaşıyor mu bilmiyorum ama affedemiyorum bende

Yazdıklarım umarım tüm eğitimci arkadaşlarıma bir farkındalık olur

Çocuk özellikle çocuk olduğu için sevilmeli, dışlanmamalı

***

Vakit Eylül vaktidir

Çaylar dem tutar

Kahveler bir başka kokar bu mevsimde

Yavaşlar her şey

Yavaşlar her şey yazın coşkusuna inat

Durup dinlenme

Doğanın renklerini izleme vaktidir

Vakit Eylül vaktidir

Selam ve dua ile…