İZLER KALIR İZLER KALIRSIN

Öyle farklı bir bayram geçirdik ki bu sene

Rabbim bir daha böyle buruk, namazsız, sevdiklerimize hasret bayram yaşatmasın inşallah…

Buruk fotoğraflarla arşivledik hüznümüzü.

Komşularımızla camdan cama uzaktan, uzağa selamlaşarak bayramlaştık.

Tarih bayram namazı kılınmayan ramazan bayramı olarak kayıt tuttu.

Kıymetini bilmediğimiz ne çok şey olduğunu gözümüze soka soka adeta öğretti hayat.

Bak dedi bak da kıymetini bil.

Şairin dediği gibi “nefes almak da bayramdır; günün birinde soluksuz kalınca anlar” dediği gibi…

Sevdiklerimiz soluksuz kalmasın diye uzak kalmalıymış; öğrendik.

Görmenin nasıl bir bayram olduğunu, karanlık öğretir

Sevmenin güzelliğini yalnızlık.

Elimizin ayağımızın tutması, kimseye muhtaç olmadan yaşamanın bayram olduğunu bilmeli.

Sevdiklerimizle geçirdiğimiz her anın bayram olduğunu onlardan uzakta kalınca öğrendik.

Ayrı kalınca kavuşmanın, seslerini duyunca içimize dolan huzuru öğrendik.

“Çay koy geliyorum” diyebileceğimiz arkadaşlarımızın varlığı ne kadar önemliymiş.

Gidemediğimizde anladık.

Çok acıktığımızda sıcacık bir ekmek parçası,

Korktuğumuz bir anda güvendiğimize sımsıcak sarılmak,

Zor anımızda yanımızda olan dostlarımız.

“İyi ki varsın” dediklerimiz.

Sürpriz bir hediye paketini açarken gözlerdeki ışık,

Uyuya kaldığımızda üzerimizi örten battaniye,

Saçımızı sevgiyle okşayan anne eli,

Zorluklara her şeye rağmen göğüs germek,

Haksızlığa kafa tutan susamayan dimdik yürüyen bir yürek,

Hayatın ince detayları, sıradan saydığımız ama şu suretçe bayram dediğimiz hayat gerçekleriymiş.

Gördük.

Ve ne kadar çok şükür sebebimiz varmış.

Yüzleştik.

Yeni asılan mis gibi kokan temiz bir perdenin kokusu,

Bir borcun son taksitinin ödenmesindeki heyecan,

Bayramdır mesela.

Güne sağlıkla uyanmak,

Ağız tadı ile yemek yemek,

İş dönüşü evine elleri alışveriş torbaları ile dolu girebilmek,

Evde bekleyen ailenin gülen yüzü bayramdır.

Akşamları eskimeyen keyifle çay demlemek.

Zamanı donduran anlara fotoğraflara uzun uzun bakabilmek,

Bazı anların kokusu vardır mesela alır götürür.

“İzler kalır izler kalırsın” demiş şair

Aynen öyle.

Bunları hissedebilmek bayramdır

Minicikten büyüttüğümüz evladımızın büyüdüğünü görmek bayramdır.

Altını çizdiğimiz eski kitaplarımızı tekrardan okuyabilmek.

Hayat mücadelesinde asla vazgeçmemek bayramdır.

Ulu bir çınar gibi dimdik ayakta kalabilmek bayramdır.

İşte tüm bunların kadrini biliriz fakat kıymetini maalesef kaybetmeden bilemeyiz.

Kıymetini öğrendiğimiz, farkına vardığımız an bayram olur.

Yaşamak bayramdır kısacası

Yaşıyorsak bayramımız hayattır.

***

Babaannem der ki;

Gözüne güzeli göster kızım

Güzel bak, güzel yaşa

Yeri geldiğinde minnet et, ayağına takılan taşa

Gözdeki arpacık, dudaktaki uçak da yakışır insana

Taşımasını bildiğinde, gelmişse başa

Sınanmadığımız acılar üzerine ahkam kesmek kolay

Herkesin sınavı kendine ağırdır.

Yargılamadan önce dur ve düşün…

***

Tüketim toplumuyuz ama şimdiler de değerlerimizi de çok hızlı tüketmekteyiz.

Yeni yetişen nesil değerlerimizden uzak büyüyor.

Varlığa, bolluğa doğdukları için yokluk nedir bilmiyorlar.

Dün dersi verilmeli ivedilikle çünkü dünü çok çabuk unutuyor bizim insanımız.

Annesini merdivenden iten genç kız sosyal medyaya paylaşıldı.

İzlerken kanım dondu.

Yutkundum kaldım.

Aslında merdivenden itilen anne değildi.

Bir milletin ahlak ve maneviyatıydı.

Dedim ya dün dersi verilmeli.

Yeni nesil hızla elimizden kayıp gitmekte.

***

Yaşadıklarımdan ne öğrendim biliyor musunuz?

İnsanlar göründüğü gibi çıkmıyor; iyice tanıyana kadar iyi ya da kötü dememeyi öğrendim

Fazla değer vermek işe yaramıyor, gerektiği kadar değer vermeyi öğrendim

Acele etmek yerini sabırlı olmaya bıraktı

Nasipten öte yol yok kısmetimizde ne varsa o oluyor

Hayırlısı demeyi öğrendim.

Selam ve dua ile Çerkezköy