ŞEYTAN

Dostoyevski şöyle diyor:

“Şeytan uyuyakaldı bir gün.

Rüzgâr sert esti.

Üç tüy düştü şeytandan:

Birisi paraya yapıştı, diğeri mevkiye, öteki de ihtirasa.

O günden sonra şeytan hiçbir şey yapmadı.”

***

Bu kadar kötü insanın yaşadığı bir dünyada şeytana gerek var mı? Evet, niyetinin kötü olmasından gurur duyan bir insanlık var artık! İyi olduğunu göstermek için iyi bir insan rolüne bürünen bir insanlık!

Para, mevki ve ihtiras için birbirine yapmadığı kötülük kaldı mı insanların; hep kazanmak için, hep o koltukta oturmak için ve başkalarına güçlü olduğunu göstermek gibi boş bir ihtirasla…

Hep kazanmak için; hep ezenler; hep o koltukta oturmak için o koltuğu hak eden insanların hakkını gasp edenler; güçlü olmak yerine güçlü görünenler; herkes… Kiminiz, kimimiz böyle değil ki?

Şeytanın bir şey yapmasına gerek var mı?

***

Kendisi için istediği iyi bir şeyi, kiminiz başkası için isteyebiliyor? Ne kadar halis niyetlisiniz?

İyilik yapmak, sadece sadaka vermek değildir; iyilik yapmak iyi düşünmektir, yalan söylememektir, kötü olmamaktır, dedikodu yapmamaktır, yere çöp atmamaktır, iyi niyetli olmaktır, içi kararmış bu dünyada iyi bir insan olmaya çabalamaktır…

Yeryüzündeki kötülük veya iyilik; başka insanların aç olup olmadığından ziyade artık başka bir boyut aldı. İnsanların zihnini okumak artık daha da zorlaştı. Bunca bilgi yığını karşısında insanların bilinç altları da yıkılmaz bir kale gibi; sürekli örtünüyor, sürekli değişiyor… İyilik dediğiniz şeyler, bir bakmışsınız ki kötülükmüş; kötülükler zaten hep kötüydü… İyi insanlar da öyle; bir iyiliği olması gerektiği için değil de kupon toplar gibi sevap kazanmak için yapanlar gibi; hep çıkar, hep bencilce… Yanlış biliyoruz, yanlış anlatılıyor; doğrusu bu değil…

***

Şöyle bir kendinizi dış dünyaya kapatın ve sadece düşünün; düşünürken odaklanın; bunca şey için yapılan kötülükler ne için?

***

Siz hala şeytanın sizi dürtüklediğine inanıyor musunuz yoksa şeytanın ta kendisi olduğunuzu hala anlayamadınız mı?

Yapılan kötülükleri şeytanın üstüne atmaya çalışmayınız; çünkü o şeytan sizsiniz!

Ve o melek de sizsiniz!

Yani siz istediğiniz şekilde de olabilirsiniz; melek de, şeytan da!

Şeytan sadece günah keçisi olarak seçilmiş bir günah timsali; biz ise o timsalin içini dolduran varlıklarız.